Écrire l'histoire

Gevoelens, ieder mens heeft ze, ieder mens voelt ze diep van binnen, ieder mens maakt ze - bewust of minder bewust - mee. Dit gebeurt, of we dat nu willen of niet. De een maakt de keuze om sommige aspecten te delen, de ander houdt liever alles - wat mogelijk is - voor zich. Hierin rest mij de vraag: geeft de mens ooit wel zijn complete gevoelens vrij? Sta jij hier voor open? Leer jij iemand daadwerkelijk tot op het bot kennen? Ik denk dat je de mensen met wie je dit complete beeld meegemaakt hebt, op een hand kan tellen? Of niet?   Gevoelens kunnen veel omvatten. Zo is liefde, vriendschap, vrijheid, boosheid, angst, geluk, een aspect van gevoel. Ons lichaam voelt ooit wel meer dan we in de gaten hebben en soms leidt het zijn eigen weg. Want sommige gevoelens wil je het liefst onderdrukken, gewoon omdat je het niet van jezelf mag voelen. Maar waarom niet? Schaam je jezelf voor dit verdriet of misschien wel geluk? Gaan ze tegen je principes in? Hoe meer ik erover nadenk nu ik erover

Een duik in het zwembad, de vakantie begint Mijn tenen door het zand, mijn haren wuivend in de wind Ik heb tijd genoeg en voel me op mijn gemak Het zonnetje brandt verwarmt me, waardoor ik verkleur Kinderen lachen, vreugde om me heen en iedereen geniet En verplichtingen, die zijn er gewoon even niet.. Inmiddels weer terug in Nederland, terug van onze reis en vollop aan het werk. Wat hebben we het heerlijk gehad in Tunesië, ondanks dat een week zo voorbij is. Zoals beloofd een 'korte' notitie over het nieuwe pakketje wat in mijn 'rugzak' is verwelkomd. Terugkijkend naar mijn eerste indruk van Tunesië, haal ik de volgende gedachte weer naar boven: "Lijkt toch aardig veel op Turkije." Mitchell deelde dit gevoel. Qua vlieguren komt het overigens ook overeen; vliegen naar Turkije of Tunesië, het neemt ongeveer evenveel uren in beslag. Alleen dien je buiten Europa een uur eerder in te checken en een paspoort te hebben. Gelukkig had ik deze