Écrire l'histoire

Tijd voor een nieuw bericht op mijn blog, deze blog stond per slot van rekening ergens op mijn bucket list. Of althans, het schrijven niet laten verwateren, want wat ben ik dol op schrijven! Op mijn bucket list staat stiekem dat ik hier nog iets meer mee wil gaan doen in de toekomst. Eigenlijk zou iedereen er een moeten hebben en ook aan jezelf beloven deze dan ook door de jaren heen daadwerkelijk uit te voeren: the bucket list. Zoals eerder beschreven is ons leven eindig. Sommige wensen kunnen beter voor een bepaalde leeftijdsgrens doorgestreept worden, want ja anders gaat de uitvoering toch iets lastig worden. Desondanks mag je af en toe toch nog wat meer streven naar het 'onbereikbare' dan je denkt. Want misschien is het nog niet te laat om het hetgene uit te voeren waar jij naar streeft. Voor degene die niet weten waar ik het nu over heb: een bucket list is een opsomming van alle zaken die jij nog wilt volbrengen voor je laatste dag hier in aangekomen. Een lijst die jou

Niets is er zo veranderlijk als de mens, dat blijkt wel als we alleen al terug kijken naar de historie van de jaren 90 tot nu. Zo was een computer luxe, was er slechts een exemplaar in een huishouden hiervan aanwezig en diende je veel geduld te hebben met deze rammelende Windows 95 (tenminste dat was de eerste die ik me kan herinneren). Dan zullen we het nog maar niet hebben over de toenmalige snelheid van het internet. Op de dag van vandaag, is er geen leven meer zonder computers en het internet voor te stellen. Er gaat praktisch geen uur voorbij zonder dat we even de behoefte voelen om 'online' te zijn. Ik bedoel maar: stel je voor dat je de laatste up-date op Facebook over de hond van de buurman mist. Kinderen krijgen in hun opvoeding mee dat technologie onmisbaar is in de hedendaagse wereld, daarom weten ze vaak al op een leeftijd van 8 jaar om te gaan met een smartphone. In het huidige onderwijs is een computer onmisbaar geworden. Ik schreef met pen en papier en leerde